Corona en de impact op ondernemers, met Paul Arbeid (Eigenaar PDA Group)

Beluister het gesprek hieronder. Wilt u geen aflevering missen, ga dan naar uw favoriete podcast player om u te abonneren: Apple | Spotify | Google Podcasts | Pocket Casts

Luistert u liever met een video, dan kunt u ook op YouTube luisteren.

Wat doet PDA Group precies?

PDA Group is een distributeur en groothandel van horlogemerken en sieraden bestemd voor de juweliersbranche, warenhuizen en ketens. Wij verkopen ook aan diverse online partners. Wij hebben een aantal fashion merken: Hugo Boss, Tommy Hilfiger. Ook sieraden van goud en zilver, wij hebben een vrij groot en breed portfolio.

Jullie hebben een uitgebreid dealernetwerk en ik zag ook een eigen webshop. Hoe was de omzetverdeling voordat de Corona-pandemie Europa bereikte?

Wij zijn groothandel distributeur, dus wij hebben 16 vertegenwoordigers langs de weg zitten. Dat betekent dat een groot deel van onze business voortkomt uit het fysieke contact van vertegenwoordigers die juweliers bezoeken. Daarnaast hebben wij een aantal mensen die de key accounts bezoeken, maar dat gebeurt maar een paar keer per jaar. Onze webshop staat in de traditionele juweliersbranche eigenlijk nog in de kinderschoenen.

Hoelang geleden is de PDA Group ontstaan?

Het bedrijf is oorspronkelijk in 1956 opgericht. Maar ik ben in 1986 echt zelf begonnen, vanuit de kelder van mijn ouders. Ik heb dat uitgebouwd samen met een heel team, tot een prachtig mooi bedrijf.

Als ik je website goed begrijp is het een soort familiebedrijf. Heb jij het stokje overgenomen?

Ja het is een familiebedrijf, ik heb het stokje overgenomen. Wij waren met zijn drieën en zijn nu met een kleine 70 man. Binnen de juweliersbranche zijn wij op dit moment een van de toonaangevende distributeurs.

En in januari was Corona ineens geen Mexicaans biertje meer..

Nou ik ga je iets raars vertellen. In 2019 hebben wij een fantastisch jaar gehad. Overigens 2018 ook. Wij zijn cijfer gedreven, en wij hebben in januari ruimschoots onze targets gehaald. Februari zaten wij er 2.3% onder. Als ik als ondernemer kijk onderaan de streep, hadden wij het beter gedaan dan gebudgetteerd, omdat wij een zuinig bedrijf zijn. Dat ben je als familiebedrijf. In maart zijn wij begonnen, met anderhalve week geleden onze beurs. Wij hadden nog nooit zo’n goede beurs gedraaid. Ik stond nog voor een aantal mensen te vertellen wat een mooi bedrijf en portfolio wij hadden. Wij kregen complimenten over ons eigen B2B magazine dat wij naar klanten toe konden sturen. Kortom, iedereen was blij en enthousiast. Anderhalve week later zitten wij in een onwijs andere situatie, waarin juweliers hun deuren sluiten. Beurs orders worden on hold gezet, en key accounts sluiten. Zoals bijvoorbeeld de Bijenkorf, wat ook een grote klant van ons is. Siebel gaat morgen sluiten. Dus de impact op dit moment is heel groot. Juweliers zijn natuurlijk ook bang en ontvangen liever geen bezoek. Dat betekent dus dat wij inmiddels de 16 vertegenwoordigers naar huis gestuurd hebben. Je kunt je voorstellen wat een bizarre situatie dit is, als je anderhalve week geleden nog als een soort koning rondliep, en nu de vraag is hoe wij dit gaan volhouden.

Betekent dat dat jij je als ondernemer gaat richten op wat de overheid als steunpakketten aanbiedt?

Ja zeker, wij zijn als bedrijf zuinig. We zijn financieel ook sterk. Dat betekend dat wij niet direct omvallen. Wij hebben ook cash, en werken niet direct met kredietlijnen bij de bank. Wij financieren onszelf. Wij gaan wel door, maar het zal wel in kleinere omvang op dit moment zijn. Wij zullen zeker voor het personeel steun vragen. Dat is nog wel afhankelijk, wat ik zelf bizar vind. Als je omzet met 100% daalt, dan krijg je 90% vergoed. Feitelijk zou ik eigenlijk moeten zeggen, wij sluiten de tent. Dan ben ik namelijk gegarandeerd dat wij een vergoeding van 90% krijgen. Maar probeer je alles nog te doen om te doen, is de bijdrage natuurlijk lager. Wat is eerlijk op dat moment? Misschien is het wel een eerlijke verdeling. Het blijft heel raar als sterk, gezond bedrijf; je hebt toch wel angst. Wat staat ons te wachten?

De Bijenkorf gaat sluiten, Siebel gaat sluiten. Andere retailers sluiten ook hun winkels, en kiezen eigenlijk zelfs eieren voor hun geld. Om de reden die jij net aangaf. Wat vind je daarvan? Jij wil je kansen grijpen, klopt dat?

Ja, in hoeverre kun je je kansen grijpen. Wij proberen natuurlijk uit te leveren wat we kunnen uitleveren. Maar je zit in een spagaat: enerzijds is de voorraad die hier ligt ons eigendom. Dus als ik nu ga uitleveren aan klanten, kan ik mooi factureren. Maar krijg ik dat straks daadwerkelijk betaald? Want dezelfde klant heeft misschien geen geld. Er zijn ook klanten die ons bellen: ik kan je niet betalen en ik ga je niet betalen. De vraag is: wat is wijsheid? Wanneer hij failliet gaat en noodgedwongen sluit, dan moet ik nog maar afwachten of ik wat terugzie. Op het moment dat ik die goederen hier laat liggen, dan heb ik geen omzet. Maar dan is het in ieder geval nog van ons. Er komt wel weer een moment, denk ik, waarin wij vooruit kunnen. Het is heel moeilijk. Ook als ik alle discussies op tv hoor. Als je eerlijk mijn mening vraagt, dan denk ik: stel nou dat er nooit iets bekend was gemaakt over Corona? Wat waren dan echt de gevolgen geweest? Nu is het economisch natuurlijk keihard voor iedereen. Tuurlijk, ieder persoon die sterft is verschrikkelijk. Aan de griep sterven heel veel mensen, dat zijn toch de mensen die wat minder sterk zijn. Dus, stel dat niemand wat gezegd had. Nogmaals, ik heb er helemaal geen verstand van. Dan zou je geneigd zijn om te zeggen: het leven was gewoon doorgegaan en het had nooit die impact gehad. Dan was er gezegd: het is gewoon een griepvirus. Nu staat de hele wereld op zijn kop.

De hele wereld is in paniek, deze paniek is er met name natuurlijk om ons zorgstelsel niet overbelast te laten zijn. Maar ik kan mij inderdaad jouw kant ook voorstellen, je hebt binnen een week tijd geen business meer. Je zei net tussen neus- en lippen door dat de webshop nog marginaal is, in jullie hele groep. Is het een kans voor jullie om daar wat meer op in te zetten?

Als winkels dicht gaan bestellen ze sowieso niet. Je hebt het meer over een consumenten shop, B2C. Dan praat je over een bol.com of Bijenkorf. Ik zit natuurlijk in een verkeerde hoek, want wie gaat er nu een horloge of sieraad kopen? Misschien voor een verjaardag nog. Wij zijn allemaal met ons hoofd in de overlevingsmodus, en men koopt verzorgingsartikelen. Mensen die toch angstig zijn, gaan hamsteren. Paracetamol is nu niet meer verkrijgbaar. Als ik naar mijzelf kijk, zou ik nu ook geen horloge kopen. Wij zouden op vakantie gaan, los van het feit dat wij nu helemaal niet kunnen, maar daar staat je hoofd helemaal niet naar. Ik zie het ook met online klanten. Wij werken natuurlijk met een aantal spelers. Hun business is ook met 30-40% teruggevallen. Zij hopen dat men toch online gaat kopen, en iedereen zich berust in het lot. Ik denk dat dat op dit moment een beetje ‘wishful thinking’ is. Wij zijn in een gelukkige positie, wij hebben een sterk bedrijf en zitten in een gezonde positie. Aan de andere kant denk ik ook onbewust, jeetje. Daar heb ik al die jaren zo hard voor gewerkt. Wij zijn zuinig geweest, en als los zand gaat het door je vingers heen. Dan kijk ik ook even naar mijn privé. Toevallig beleg ik bij ABN AMRO MeesPierson, er wordt belegd voor mij. Maar ik durf niet meer te kijken. Inmiddels heb ik ook al veel geld verloren.

Je kan als ondernemer rekening houden met slechte tijden, dat heb je ook gedaan, hoor ik je zeggen. Maar hier valt eigenlijk niet tegenaan te ondernemen, he?

Nee. Ik heb het toch ontzettend te doen met een restaurant eigenaar. Er is geen tafel te krijgen want het is altijd zo druk. Maar dat zijn de piekmomenten. Nu moet hij ineens zijn winkel sluiten. Zo zijn er ook ZZP’ers, die van de een op de andere dag geen werk hebben. En ook nog moeten afwachten of zijn of haar opdrachtgever de voorgaande rekening betaalt. Het is natuurlijk verschrikkelijk.

Wat vrees je het meest?

Ja dat is een beetje raar. Maar dat ik straks alles kwijt ben. Als ondernemer heb je natuurlijk goede tijden, dan gaat het fantastisch. Maar er zijn ook mindere periodes. 2008 en 2009 waren voor ons hele slechte jaren. Ik heb altijd gezegd: daar wil ik nooit meer naar terug. Nu zie je, door macro-economische situaties, dat je nul invloed hebt. Als ik wat fout doe vandaag, heb ik liever dat iemand tegen mij zegt: ‘dat moet je anders doen’. Dan kunnen wij sturen. Maar nu kan ik niks. Ik heb er gewoon geen invloed op.

Wat hoop je het meest?

Laat het 3 à 4 weken duren, dan beseffen wij ook allemaal hoe nietig wij zijn, dat wij allemaal goed voor onszelf moeten zorgen. En ik hoop dat wij allemaal beseffen dat het leven wat wij hebben, heel mooi is. Maar financiële onafhankelijkheid vind ik wel heel belangrijk, dus daar hoop ik ook op.

Nog tot slot, welke andere tips zou jij aan andere ondernemers geven op dit moment?

Ik coach een aantal ondernemers op dit moment, mijn tips zijn: 1) Zorg dat je het salaris van je personeel kan betalen. 2) Zorg dat je leveranciers betaald krijgen, uiteindelijk moeten ook zij hun personeel betalen en hun leveranciers. 3) Ik zou alle belastingen bevriezen, dat gaat nu toch in een pot waar niemand wat om geeft. 4) Probeer als je huurt bij een groot internationaal bedrijf of investeringsmaatschappij, dat op te schorten. Zorg ervoor dat je je cash in het oog houdt. Cash is king en je onafhankelijkheid. Stel dat je nu naar een bank toe moet om geld te vragen, dan moet je allerlei protocollen door. Dat moet je als ondernemer nu niet willen.