‘Ik heb nu ruimte in mijn hoofd om echt ergens voor te gaan’

Zodra je Daan Dohmen (46) spreekt, merk je het meteen: Dohmen is een man met een missie. Zijn grootste wens was een carrière als arts, nu maakt hij wereldwijd impact als zorginnovator en ondernemer. Hij was grondlegger van FocusCura en Luscii – digitale zorgplatforms die zorg dichter bij de patiënt brengen en ziekenhuizen ontlasten – en werkt na de verkoop ervan nog steeds aan hun uitbouw. Met zijn nieuwe bedrijf Nassau420 ontwikkelt hij high-impacttrainingen, gebaseerd op principes zoals die gelden bij de Commando’s. Daarmee traint hij leiders, teams en zelfs mensen bij Defensie.

Dohmen houdt van pionieren, van het bouwen aan dromen die groter zijn dan hijzelf. Van het inspireren van anderen en het bouwen van bevlogen teams. Zijn verbeelding koppelt hij aan realisme en daadkracht. De zorginnovaties van Daan en zijn team bereikten miljoenen gebruikers wereldwijd, van Nederland tot Nigeria en Japan. Tijdens de coronacrisis stelde hij zijn technologie belangeloos beschikbaar. Als financieel onafhankelijke ondernemer voelt hij meer ruimte dan ooit om betekenisvol te bouwen aan een toekomst die klopt. Zijn grootse droom? In 2033 een dag bereiken waarop wereldwijd nul vermijdbare zorgincidenten plaatsvinden: Zero Events Day.

Waar droomde je vroeger van?

‘Dokter worden. Mensen helpen. Op mijn zestiende werkte ik in een bejaardenhuis bij mij om de hoek, als zorgassistent. Daar zag ik hoe ouderen langzaam hun zelfstandigheid verloren, opgesloten achter gesloten deuren. Het raakte me enorm. Ik vond het geweldig om met hen even naar de Albert Heijn te wandelen of naar het bos te gaan. Op die momenten voelde ik hoe belangrijk vrijheid en zelfstandigheid zijn.’

Ineens begreep ik dat ik via deze route ook heel veel mensen zou kunnen helpen – misschien wel méér

Toen werd je uitgeloot voor geneeskunde. Was dat moeilijk voor je?

‘Ja, dat was heel zwaar. Ik herinner me nog precies mijn lotnummer: 4613. Mijn moeder vroeg een paar weken voor het nieuwe schooljaar wat ik nu ging doen. Mijn tweede keus was Technische Bedrijfskunde in Twente, met als richting zorg, technologie en management. Op mijn eerste studiedag zei hoogleraar Pieter Vierhout iets tegen me dat ik nooit meer ben vergeten: “In ziekenhuizen planten grijze muizen zich sneller voort dan witte. Managers vertellen dokters wat ze moeten doen, maar begrijpen niets van zorg.” Toen begreep ik dat ik via deze route ook heel veel mensen zou kunnen helpen – misschien wel méér.’

Je startte al jong je eerste bedrijf, FocusCura. Wat was je idee?

‘Ik begon FocusCura in 2003 op mijn studentenkamer, vanuit het simpele idee om ouderen in staat te stellen om langer thuis te wonen met slimme persoonsalarmering en beeldzorg. Dat groeide van een digitale deurbel en alarmsystemen tot automatische medicijndispensers en complete zorg-op-afstandoplossingen. Het bedrijf groeide snel, waarbij ik de opbrengst steeds gebruikte voor verdere groei – met eigen vermogen. Op een gegeven moment hadden we bijna tweehonderd medewerkers. In 2020 heb ik het verkocht. En het mooie is dat de oorspronkelijke missie – mensen hun autonomie teruggeven – nog steeds het hart van het bedrijf is. Daar ben ik trots op.’

Wat is volgens jou het geheim van succesvol ondernemerschap?

‘Een goed idee ontwikkelen, daar mensen bij zoeken die beter zijn dan jij en jouw droom voelen, en dat vervolgens samen stap voor stap goed uitvoeren. Een goed idee is niks waard als je het niet weet te vertalen naar een verhaal dat anderen raakt – en vervolgens ook echt stappen durft te zetten om dat idee waar te maken. Daarbij hoort ook dat je fouten maakt. In onze organisatie vieren we die zelfs: elke maand krijgt degene die de grootste fuck-up maakte een medaille en iets leuks – een etentje bijvoorbeeld. Want wie geen fouten maakt, doet blijkbaar niets nieuws.’

Mijn opa zei altijd: “Je eigen toekomst creëer je zelf.” Dat probeer ik elke dag waar te maken

Na de verkoop van FocusCura kon je volgens Quote zo’n tien miljoen bijschrijven en ben je financieel onafhankelijk. Heb je nu andere dromen?

‘Niet fundamenteel, maar het heeft mij wel meer ruimte gegeven om maatschappelijke projecten op te pakken. Mijn opa, mijn grote voorbeeld – die in het verzet heeft gezeten én een concentratiekamp heeft overleefd – zei altijd: “Je eigen toekomst creëer je zelf.” Die woorden zijn mij altijd bijgebleven.’

Zo’n groot bedrag op de bank: dat kan ook afleiden, stress geven. Wat helpt jou om je volledig te kunnen richten op die grotere dromen?

‘Rust in mijn hoofd. Als je je niet voortdurend zorgen hoeft te maken over geld of beheer – zoals ik dat nu ervaar bij ABN AMRO MeesPierson – ontstaat er ruimte om echt ergens voor te gaan. Toen bekend werd dat ik mijn bedrijf had verkocht, stonden er letterlijk bankiers op de stoep. ABN AMRO MeesPierson zei als enige: “Doe eerst maar even rustig aan.” Geen druk, geen verkooppraatje. Dat gaf mij meteen vertrouwen. Ik ervaarde een rustige haven om kennis te maken met deze voor mij nieuwe wereld van vermogensbeheer. Ik heb toen de stap gezet en daar is de relatie begonnen, gegroeid en doorontwikkeld. En dat is altijd zo gebleven, ook na de verkoop van mijn tweede bedrijf. Mijn private banker, Michiel van Dorth, kent mijn waarden en zorgt dat mijn vermogen wordt beheerd op een manier die daarbij past. Een klein deel beheer ik zelf. Verder hoef ik er nauwelijks naar om te kijken. Die vrijheid en zekerheid maken dat ik me volledig kan richten op wat er voor mij echt toe doet.’

Wat was je idee bij je tweede bedrijf, Luscii?

‘Met de opbrengst van het eerste bedrijf kon in het tweede starten. Daarmee wilde ik een stap verder gaan: mensen helpen met diagnose en medische begeleiding op afstand – als een digitale verpleegkundige in je broekzak. Je voert zelf metingen in, zoals bloeddruk of longfunctie, krijgt precies op het juiste moment uitleg of oefeningen, en staat direct in contact met je arts. De app herkent risico’s vroegtijdig, waardoor een ziekenhuisbezoek vaak niet meer nodig is. Zorgverleners kunnen precies zien wanneer een patiënt extra hulp nodig heeft. Zo voorkom je dat mensen onnodig naar het ziekenhuis moeten. Dit verlaagt niet alleen stress bij patiënten, het bespaart zorgverleners ook enorm veel tijd.’

Wanneer voelde je de enorme impact van techniek in de zorg het diepst?

‘We begonnen letterlijk met één patiënt – meneer Bremer. Hij leed aan COPD en vertelde mij hoe belastend het was om telkens naar het ziekenhuis te moeten voor controle: hij moest vervoer regelen, raakte uitgeput door de reis en werd achteraf vaak ook nog ziek, omdat hij zo’n zwakke weerstand had. Voor mensen zoals hij is thuismonitoring een enorme verlichting.’

Mijn droom is om te helpen dat zorg beter wordt afgestemd op wat mensen écht nodig hebben

Hoe persoonlijk is dit onderwerp voor jou?

‘Heel persoonlijk. Mijn zwager overleed op jonge leeftijd aan kanker en kort daarna verloor ik mijn vader aan diezelfde rotziekte. Vooral bij hen zag ik hoe belangrijk het is dat we zorg anders gaan organiseren, want je bent liever thuis bij je geliefden dan in het ziekenhuis. Ik wil werken aan zorg die beter wordt afgestemd op wat mensen écht nodig hebben.’

Toch heb je ook Luscii verkocht – waarom?

‘Om het groter te kunnen laten groeien. In april 2024 heeft het Japanse OMRON Healthcare, dat al langer aandeelhouder was, het bedrijf overgenomen. Zij geloven net als ik dat technologie in dienst moet staan van mensen. “A business should create value for society, not just profits for shareholders”, schreef de oprichter al in 1960. Daardoor voelt het niet als een afscheid, maar vooral als een versnelling van onze missie. Samen kunnen we straks miljoenen mensen helpen om gezond te blijven.’

Wat is je volgende doel?

‘In 2033 op 11 juli – mijn verjaardag – willen we binnen OMRON de eerste “Zero Events Day” bereiken: een dag waarop geen van de miljoenen gebruikers van de OMRON Connect app een vermijdbare hartaanval of beroerte heeft.’

Wat drijft jou om steeds nieuwe dromen na te jagen?

‘Het bouwen aan iets nieuws, samen met een klein, hecht team. Dat geeft mij enorm veel energie. Ik geloof niet in grote organisaties en veel hiërarchie. Bij Luscii werken we met kleine, autonome teams, geïnspireerd door de werkwijze van commando’s. Geen ingewikkelde vergaderstructuren of regels, maar veel vrijheid en vertrouwen. We hanteren bijvoorbeeld een vierdaagse werkweek met vijf dagen betaald en onbeperkt verlof. We hebben geen hoofdkantoor en komen maar eens per maand bij elkaar. Mensen krijgen verantwoordelijkheid en ruimte. Dat motiveert enorm.’

Echte dromen hangen niet af van geld. Het gaat om iets groots dat jou motiveert, dat je inspireert om verder te kijken dan jezelf

Je wilt ook graag iets terugdoen, waar denk je dan aan?

‘Hier in het Nijmeegse hebben we de Blue Zone opgezet, een lokaal initiatief vanuit de hockeyvereniging waar ik voorzitter van ben. Er zitten hier veertien sportclubs in één straat, in een omgeving waar ook veel mensen het financieel moeilijk hebben of eenzaam zijn. Samen proberen we via sport meer gezondheid en sociale verbinding te brengen. We hebben bijvoorbeeld een samenwerking met een incassobureau, anoniem, zodat kinderen die het niet kunnen betalen tóch kunnen sporten – inclusief uitrusting, een hockeystick of voetbalschoenen – en jeugdteams halen ouderen op om samen te supporten bij wedstrijden. We hebben er letterlijk onze ‘blauwe droom’ voor opgeschreven: een vitale wijk waarin iedereen mee kan doen. Het zou mooi zijn als we dat verder over Nederland kunnen verspreiden.’

Is dromen nu makkelijker?

‘Het dromen zelf is niet veranderd, dat staat los van geld of vermogen. Wel kun je makkelijker risico’s nemen en keuzes maken als je financieel vrij bent. Tegelijkertijd geloof ik dat echte dromen niet afhangen van geld. Het gaat om iets groots dat jou motiveert, dat je inspireert om verder te kijken dan jezelf.’