Portret Ronald Olie: ‘Mijn auto’s ruilde ik in voor een fiets’

Thuis deelde ik zijn plannen met mijn vrienden en netwerk, vooral mensen uit de zorg reageerden enthousiast. In de beginperiode koppelde ik Reinier aan een aantal mensen. Zelf had ik een leuke baan, maar ik wist ook dat ik daar niet oud in wilde worden. Dit was spannend en nieuw. In 2017 heb ik mijn baan opgezegd en begon ik samen met Reinier aan dit avontuur, gewoon vanaf mijn keukentafel zonder inkomen. Er brak een periode aan van heel veel lezen, nadenken en praten met mensen uit de zorg. Elke dag raakte ik meer overtuigd van het idee. Ouderen continu monitoren met een mobiele device is dé manier om gezond en verantwoord thuis te wonen en dure ziekenhuisbezoeken te voorkomen. Klinische achteruitgang en afwijkingen worden eerder geconstateerd, maar ook een val van de trap. Niet alleen specialisten krijgen een signaal als er iets mis is, maar ook je naaste omgeving.

De rode draad in de afgelopen drie jaar is het ophalen van geld. De zorg moet veranderen, maar er wordt te weinig geïnvesteerd. Venture Capital kan pas investeren als je omzet hebt. Informal investors investeren juist wel. Dat is heel bijzonder, want zij hebben hun hele leven hard gewerkt voor dat geld. De beweegredenen om te investeren zijn vaak persoonlijk, een oudtante die uren op de grond heeft gelegen na een val en is overleden bijvoorbeeld.

Ik heb dingen moeten opgeven. We hadden drie auto’s voor de deur staan, nu heb ik alleen een fiets. Aanbiedingskrantjes van de supermarkten worden nu wel uitgebreid bekeken. Dertig jaar geleden was ik hier te trots voor, ik wilde alleen maar meer. Nu sta ik anders in de wedstrijd. Wat begon als een commercieel interessant verhaal is nu zoveel meer dan dat. Ik hoef er niet rijk van te worden. Ik heb een missie, die is mij veel meer waard.’