In december publiceren we een aantal artikelen die eerder dit jaar in ons magazine zijn verschenen. Omdat we vinden dat ze meer dan de moeite waard zijn om te lezen en het jammer zou zijn als u het artikel eerder hebt gemist. Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in Financial Focus #2 2018.
Caroline Dusée (38) is oprichter van Victory for Equality, een ontwikkelingsorganisatie die mannen en vrouwen in Zuid-Afrika en elders in de wereld probeert te verzoenen. Zij moedigt ze aan zo eerlijk mogelijk te vertellen over hun ideeën en hun gedrag jegens de andere sekse. Geen overbodige luxe, want in Zuid-Afrika blijft bijvoorbeeld 88 procent van de verkrachtingen ongeregistreerd. Vanwegen schaamte, angst niet gehoord te worden of alsnog als schuldige te worden aangewezen. Caroline woont de helft van de tijd in Zuid-Afrika.
Sleutelmoment: 2012 – Na het overlijden van haar tweede vader.
‘Na het sterfbed van de man die ik als mijn tweede vader zag, heb ik het verlies niet weggeduwd of gecompenseerd, maar voor de volle honderd procent ondergaan. Veel van mijn angsten verdwenen.’
Dusée is oprichter van Victory for Equality dat is opgedragen aan haar broer Victor Dusée die in 1998 bij een auto-ongeluk om het leven kwam.
Wat is het sleutelmoment in jouw leven?
Mijn sleutelmoment duurde bij elkaar ruim een jaar. Het jaar nadat ik het sterfbed van mijn tweede vader van dichtbij had meegemaakt. Het was de eerste keer dat ik het stervensproces van een dierbare zo intens beleefd had, nadat eerder in mijn leven al vier mensen plotseling waren weggerukt. Waaronder mijn vader en mijn broer.
Waarom kies je te midden van al dat verlies en verdriet voor dat hele jaar als sleutelmoment?
Omdat het me daadwerkelijk diepgaand veranderd heeft.
Op welke manier heeft dat jaar van rouw je diepgaand veranderd?
Ik heb een jaar lang niks gedaan, geen ‘antwoord’ gegeven op het verse verdriet. Wandelde voornamelijk door de natuur. Gaandeweg raakte ik volledig losgekoppeld van de maatschappij. Ik was machteloos toen het gebeurde, ik raakte steeds verder los. Maar achteraf zie ik de enorme waarde van wat je mijn passiviteit of inactiviteit zou kunnen noemen.
Wat heeft dat ‘losraken’ je gebracht?
Heel veel. Door niet in te grijpen, al die afzondering en stilte om me heen gewoonweg te ondergaan, gaf ik mezelf de ruimte wat vroeger was geweest ten volle te herbeleven. Ik daalde af naar het verleden, toen mijn dierbaren nog leefden, zoomde in op voorbije details en raakte overweldigd door de rijkdom van wat ooit mijn leven was. Tegelijkertijd…
Waar kwam je op uit?
Er was niet een uitkomst, zoals bij een wiskundesom. Maar toen ik dat rouwjaar had afgesloten, bleek ik verregaand ‘ontbangd’ te zijn. Ofwel, veel – zo niet alle – angst bleek voorgoed verdwenen.
Met als gevolg?
Dat ik dingen durfde te doen, die ik voorheen veel te eng of te radicaal zou hebben gevonden.
Voorbeeld?
Puur mijn hart volgend ben ik naar Afrika afgereisd, zonder dat ik daar mensen kende en ben er vervolgens gaan wonen en werken in de sloppenwijken. Maar ook hier, thuis in Nederland, durf ik ‘radicaler’ te zijn. Onlangs stond ik thuis in de keuken en moest ik plotseling denken aan een klasgenootje waarvan ik wist dat ze streed tegen borstkanker. Hoe weinig aandacht ik aan haar, en aan haar strijd, besteed had. Ik ondernam meteen actie en belde haar op. Ik zei: ‘Sorry, dit is zó niet goed van mij dat ik uitgerekend in deze periode zo weinig van me heb laten horen.’ Zo nietsontziend en zelfconfronterend zijn had ik vroeger nooit gekund.
Heeft het oprichten van ‘Victory for Equality’ met het verdwijnen van die angst te maken?
Absoluut. Met dat initiatief richt ik me op onderwerpen die heel gevoelig liggen en tot het wezen van een mensenleven doordringen. Seks. Macht. Dood. Spiritualiteit. En bovenal, de man-vrouwverhouding.
Waarom is dat laatste zo belangrijk?
Het simpele antwoord: het geweld tussen mannen en vrouwen in Zuid-Afrika
terugdringen. Het meer complexe antwoord: mannen en vrouwen meer inzicht geven in wie ze zijn en wat er van hen verwacht wordt. Om zodoende de emotionele intelligentie en de bijbehorende vaardigheden te ontwikkelen, die hen van geweld en onderling conflict zal behoeden.
Waarom is juist deze missie jóuw missie geworden?
Omdat het sterk samenhangt met mijn eigen leven, mijn eigen jeugd. Waarin al de gevoelige thema’s die ik net noemde hun stempel op mij hebben gedrukt. Daar nu, in deze vorm, andere mensen mee te kunnen helpen, voelt heel goed voor mij. Het juiste om te doen.
Wilt u het werk van Victory for Equality steunen?
Denkt u net als Caroline dat een verbeterde manvrouwverhouding veel goeds kan betekenen voor Zuid-Afrika en de rest van de wereld? Dan kunt u projecten steunen van Victory For Equality.
Meer weten? Ga dan naar www.victoryforequality.org.
[read id=”17158″ /]
