Vijf generaties bedrijfsoverdracht

Meebewegen en dan loslaten

Slechts één op de zes vermogende ondernemers maakt zich zorgen om de continuïteit van hun onderneming. 36% verwacht het bedrijf te zijner tijd over te dragen. In 19% van de gevallen zijn het de kinderen die het bedrijf voortzetten.

Hoe gaat die bedrijfsoverdracht in zijn werk? En waaraan moet je zoal denken als het bedrijf over gaat op de volgende generatie? Vragen waarover Peter Vroling zich de komende jaren gaat buigen, als hij het familiebedrijf van hemzelf en zijn broer Dick overdraagt op zijn kinderen.

In amper een seconde heeft Peter Vroling, mede-eigenaar van het technisch installatiebedrijf Vroling in het Noord-Hollandse Hem, zijn antwoord klaar. ‘Nee, zorgen over het voortbestaan van de onderneming heb ik nooit gehad,’ zegt hij. ‘Mijn oudste zoon Rick (20) gaf al heel vroeg aan de zaak over te willen nemen. En ook mijn jongste zoon Thijs (18) riep een paar jaar geleden al dat hij in de zaak wil. Mijn dochter Myra (16) heeft ook interesse, maar zij is nog wat jong om een definitieve keuze te maken. Het enthousiasme dat mijn zoons hebben, is zó mooi om te zien. Ze willen dit écht zelf.’

Vijfde generatie

Samen met zijn broer Dick runt Peter Vroling het succesvolle familiebedrijf met 35 vaste en ongeveer 10 flexibele krachten. De onderneming is 147 jaar geleden opgericht door overgrootvader Rembertus en sindsdien is Vroling Installatietechniek altijd in de familie gebleven. Zelf namen de broers de zaak in 1990 over van hun moeder Afra, die de scepter zwaaide nadat haar man Theo, de vader van Peter en Dick, begin jaren zeventig op veel te jonge leeftijd overleed. Aan het einde van dit jaar willen ze beginnen met het bedrijf over te dragen aan de vijfde generatie: Rick, Thijs en misschien ook Myra. Ze verwachten Dick binnen enkele jaren uit te kunnen kopen. Zodra dat gedeelte van de overdracht is voltooid, volgt Peter. Het streven daarvoor is medio 2023.

“Het enthousiasme van mijn zoons voor de zaak is zó mooi”

Ingewikkeld en langdurig

‘Toen Dick en ik het bedrijf van onze moeder overnamen, zat er weinig kapitaal in de zaak. We installeerden alleen verwarmingen. Dat maakte de overname betrekkelijk eenvoudig. Nu is dat anders. Door de jaren heen hebben we het installatiewerk sterk uitgebreid en zijn we enorm gegroeid. We installeerden bijvoorbeeld al meer dan 800 winkels van Action in Nederland, België, Luxemburg en Duitsland. En ook Kuin, een grote aannemer in onze omgeving, was tijdens de crisis heel belangrijk voor ons. Zo werden we succesvol. Met dat succes komt ook kapitaal. En dat maakt de bedrijfsoverdracht wat ingewikkeld. Het duurt misschien langer. Ik heb nog niet goed voor ogen waar we tegenaan gaan lopen. Met de bank zijn we nu aan het kijken hoe we dit vorm gaan geven. De overdracht gaat geleidelijk, omdat we niet te veel schulden willen meegeven of te veel belasting willen betalen. En het is extra gecompliceerd dat we nog niet weten of we het bedrijf aan twee of aan drie kinderen overdragen. Stel, Myra wil niet in het bedrijf. Dat is heel goed mogelijk en dat is ook geen enkel probleem. Maar dan moet zij wel een eerlijke, financiële tegemoetkoming krijgen.’

Vrij laten

Peter Vroling is niet van plan om bij de bedrijfsoverdracht vast te leggen wat zijn kinderen wel of niet mogen doen met de zaak. ‘Ik ga ze geen opdrachten opleggen. Als je een bedrijf volledig naar je hand wil zetten, moet je sommige dingen veranderen. Dat is zelfs noodzakelijk. Je moet ook zelf tegen problemen oplopen en ze vervolgens oplossen. Dan leer je het beste en het snelste. Zo is het ­bij mijn broer en mij ook gegaan. En als het bedrijf eenmaal is overgedragen, ga ik mezelf zeker niet opdringen. Rick en Thijs doen het op hún manier, daar laat ik ze helemaal vrij in. Maar als ze vragen hebben, kunnen ze natuurlijk bij me terecht. Ik zal altijd voor ze klaarstaan.’