Eenzaamheid is een groot probleem onder ouderen. Er zijn meer dan 4,1 miljoen 55-plussers in Nederland. Hiervan voelt meer dan 1 miljoen zich eenzaam. Van hen zijn 200.000 extreem eenzaam, zij hebben slechts een keer in de maand sociaal contact. Drie jonge ondernemers vertellen over hun startup waarmee ze het verschil hopen te maken. Of dat nu met een stamppot, een avondje bridgen of een robot is.
Communiceren is een fundamenteel verlangen
‘Eén van de meest fundamentele verlangens van de mens is communicatie. Zonder contact wordt de wereld heel klein en de kans op eenzaamheid groot. Er zijn groepen in de wereld die minder goed communiceren dan anderen. Denk aan ouderen, emigranten, chronisch zieke kinderen, mensen met alzheimer, maar ook moeders met postnatale depressies. Technologie kan ons helpen ook al is het niet hetzelfde als er fysiek zijn.’ ‘
Ik heb een achtergrond in Information Science. Het is altijd mijn wens geweest om de wereld te verbeteren door middel van technologie. In de zomer van 2015 ontmoette ik samen met drie collega’s Anne Fi Troye. Haar dochter overleed op twaalfjarige leeftijd aan leukemie. Ze kon niet naar school en had amper contact met leeftijdsgenoten. Wanneer je opgroeit, heb je vrienden nodig om je te ontwikkelen. Je kunt niet maanden of jaren zonder contact. Anne Fi had één wens: zorgen dat andere kinderen in dezelfde situatie niet in een isolement terecht komen.
‘Wij wisten wat ons te doen stond: een robot bouwen die ervoor zorgt dat chronisch zieke kinderen weer ogen, oren en een stem hebben in de klas. Dat werd de AV1: een telepresence robot. Via de robot kunnen kinderen zelfs hun hand opsteken als de juf een vraag stelt. Na het succes van de robot gingen wij aan de slag met ouderen. Van tevoren weten wij nooit wat wij gaan ontwikkelen. In de eerste instantie lag onze focus op ouderen met kanker. Al snel kwamen wij erachter dat het gebrek aan communicatie een universeel probleem is voor bijna alle ouderen. De vraag is waarom zij zo weinig gebruik maken van de technologie. Vaak is het te complex.’
‘Zelf heb ik maar één opa. Hij woont in Spanje en is slechthorend. Daardoor is ons contact minimaal. Als ik hem bel, schreeuw ik twee minuten door de telefoon dat het goed met mij gaat. Hij mompelt wat, daarna hangen wij op. Wij hebben een computer ontwikkeld met alleen een aan-uitknop. Familieleden en vrienden besturen het apparaat via een app. Een videogesprek starten of een foto sturen van je nieuwe appartement is ineens heel simpel. Vandaag stuur ik mijn opa de eerste versie op.’ ‘Het is ons doel om elk jaar een geïsoleerde doelgroep te helpen met communiceren. De technologie reikt ons elke dag weer nieuwe oplossingen aan. Vandaag weten wij alleen nog niet hoe die eruitzien. Dat is nu juist de magie.’
