Direct naar content

Als u een tweede huis in het buitenland bezit, heeft dat financiële en fiscale gevolgen. Zowel in Nederland  als in het buitenland. Wat de gevolgen precies zijn, verschilt per land. In Italië hoeven uw erfgenamen bijvoorbeeld meestal geen erfbelasting te betalen als u een tweede huis in Italië nalaat. Maar in sommige situaties wel.

Vriendelijk belastingklimaat

Het Italiaanse belastingsysteem is relatief gunstig voor buitenlanders die daar een tweede huis bezitten. Italië kent geen vermogensbelasting. En over een eventuele winst die u maakt bij verkoop van uw tweede huis in Italië hoeft u alleen belasting te betalen als u de woning korter dan 5 jaar in bezit hebt gehad. Italië kan in bepaalde gevallen wel erfbelasting heffen als u Italiaans onroerend goed nalaat. Maar voor de langst levende echtgenoot en voor kinderen geldt een vrijstelling van € 1.000.000 per persoon. Zij betalen in Italië dus in de meeste gevallen geen erfbelasting. En als hun erfdeel hoger is dan de vrijstelling, betalen zij over het bedrag boven € 1.000.000 slechts 4%. Gehuwden van hetzelfde geslacht en personen met een geregistreerd partnerschap hebben op grond van de ‘Cirinnà-wet’ uit 2016 in beginsel dezelfde fiscale voordelen.

Soms wel Italiaanse erfbelasting

Anders ligt het als de erfenis gaat naar een partner waarmee u ongehuwd samenwoont. Onder voorwaarden geldt dan in Nederland dezelfde vrijstelling als voor echtgenoten, die maximaal € 723.526 (2023) bedraagt. In Italië geldt voor ongehuwde partners helemaal geen vrijstelling. Zij betalen 8% over hun gehele erfdeel.

Erven andere familieleden?

Erven familieleden buiten de rechte lijn van u, zoals broers, zussen, neven en nichten? Dan betalen zij in Italië een vast tarief van 6% over hun erfdeel. Van die groep hebben alleen broers en zusters recht op een vrijstelling van € 100.000 per persoon. Familieleden die niet tot deze groep behoren en andere verkrijgers betalen een vast tarief van 8%.

Dubbele erfbelasting

Nederland heft erfbelasting over al het vermogen dat u nalaat. En dus ook over uw tweede huis in Italië. Nederland en Italië hebben geen verdrag gesloten dat dubbele heffing van erfbelasting voorkomt. Maar als u als inwoner van Nederland overlijdt, kunnen uw erfgenamen wel een beroep doen op het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001. Uw erfgenamen mogen de erfbelasting die ze in Italië betalen aftrekken van de erfbelasting die ze in Nederland moeten betalen. Maar als de Nederlandse erfbelasting over de tweede woning in Italië lager is dan de Italiaanse aanslag, mogen ze alleen het lagere bedrag aftrekken. Als een erfgenaam in Nederland niets hoeft te betalen, kan deze ook geen Italiaanse erfbelasting verrekenen.

Meestal geen nadeel

Als een erfgenaam al erfbelasting moet betalen in Italië, zal de Italiaanse aanslag erfbelasting vaak (veel) lager zijn dan de Nederlandse. De Italiaanse tarieven zijn namelijk een stuk lager dan die in Nederland. Hierdoor mogen erfgenamen de Italiaanse erfbelasting meestal volledig aftrekken van de aanslag die Nederland oplegt.

Onvoordelige situaties

Maar bepaalde situaties pakken wél onvoordelig uit. Bijvoorbeeld als uw partner in Nederland door de relatief ruime vrijstelling en/of een testamentair beperkt erfdeel geen erfbelasting hoeft te betalen, terwijl Italië vanaf de eerste euro 8% heft. Als u kinderen hebt, is het voordeliger om het tweede huis in Italië dan aan hen na te laten. En uw partner ander vermogen toe te delen. Kinderen hebben in Italië immers recht op een vrijstelling van € 1.000.000 per persoon. Als u geen kinderen hebt, kan een hypotheekschuld op het tweede huis in Italië dit nadeel voorkomen of in ieder geval verminderen. Zo’n financieringsschuld verlaagt namelijk de heffingsgrondslag in Italië. Daardoor betaalt uw partner minder of helemaal geen erfbelasting in Italië.

Download voor meer informatie over fiscale aspecten bij een tweede huis in Italië de informatiekaart ‘Tweede huis in Italië’ (pdf).

Heeft u een vraag over dit artikel?

De specialisten van ABN AMRO MeesPierson komen graag met u in contact.