Portret Geert Steenmeijer – Elk werk een eigen herinnering

Een museum is meer dan alleen een verzameling werken waarmee je bezoekers probeert te trekken. Aan het oprichten van een museum gaat vaak een passioneel gevoel voor kunst en collecties vooraf. Dat bewijzen de volgende drie portretten van museumoprichters. Ze vertellen over het openen van een museum, het compleet maken van hun collecties en uitdagingen die een museum runnen met zich meebrengt.

Zo’n voldaan gevoel krijg ik nergens anders van

‘Vroeger kocht ik werken altijd impulsief, gewoon met een glas wijn in een atelier. Frans Molenaar en Jan de Bouvrie introduceerden mij in het galeriewezen. Kunst heeft mij altijd meer verrijkt dan geld. Het maakt mij gretig naar nieuwe kennis. Een schilderij of een bepaalde kunststroming kan je zoveel vertellen over de geschiedenis en de politiek. Voor mijn werk heb ik de hele wereld over gereisd. Daar kwam ik in aanraking met werken uit China, Amerika, Engeland en Duitsland. Ik heb altijd heel hard gewerkt. Kunst is dan een fijne tegenhanger, het zorgt voor innerlijke rust. Zo’n voldaan gevoel krijg ik bijna nergens anders van.’

‘Ik heb geen echte stijl. Ik koop werken op basis van mijn gemoedstoestand. Ik ben echt een gevoelsmens, dat maakt mijn collectie misschien een beetje gek. Alle werken die ik ooit heb gekocht, daar heb ik een speciaal gevoel bij. Eigenlijk zijn het allemaal herinneringen aan periodes in mijn leven. In 2012 had ik een moeilijk jaar; zowel zakelijk als persoonlijk. Ik kreeg een hartaanval. Daar lig je dan in een ambulance, angstig dat je niet meer terugkomt. Tijdens mijn herstel raakte ik gefascineerd door de Vlaamse en Italiaanse meesters van zes, zevenhonderd jaar geleden. Ik ben niet Christelijk. Maar als je zoiets overleeft, sta je toch anders in het leven. Ineens was ik mij heel erg bewust van de eindigheid van alles. Daar ging ik ook naar op zoek in de kunst die ik kocht.’

‘Ik had allerlei bedrijven, die hadden veel wanden, daar moest iets hangen. Ik werkte weleens samen met het Rijksmuseum in Twente, maar daar kon ik maar een klein deel van mijn collectie  tentoonstellen. Toen ben ik gaan nadenken over een eigen museum; een museum waar iedereen met een goed gevoel naar buiten loopt. Alle werken die ik ooit heb gekocht, hebben mij ook een positief gevoel gegeven. Zelf ben ik natuurlijk geen museumdirecteur, daar heb ik iemand voor aangesteld. Het programma voor 2018 ligt klaar. Wij wisselen ook werken uit met derden. Ik ben heel blij met het totaalplaatje. Dan kom ik toch weer uit bij mijn gevoel, maar alles klopt: de bosrijke natuur, het gebouw en natuurlijk de schitterende kunst.’