In gesprek met supermarktondernemer en filantroop Hans Geveling

U bent supermarktondernemer. Hoe bent u in die branche terechtgekomen?

‘Ik ben een boerenzoon uit de Betuwe, geboren en getogen in Gendt. Ik wist altijd al dat loondienst niks voor mij zou zijn en op mijn negentiende opende ik een supermarkt in Gendt. Er was nog geen supermarkt in het dorp, dus het was een gat in de markt. Destijds was je pas vanaf 21 jaar officieel volwassen, dus ik moest naar de rechtbank om een speciale bevoegdheid te halen om op mijn leeftijd een onderneming te hebben. Ik was toen de jongste supermarktondernemer van Nederland.’

Het is niet bij die ene supermarkt in Gendt gebleven, de teller staat nu op negentien.

‘Ja, met het bedrijf gaat het goed. Ik vind het leuk om altijd te kijken hoe ik de onderneming kan verbeteren. Niet alleen groeien, ook de kwaliteit van onze diensten en producten verbeteren. Maar daar stopt het niet voor mij, ik wil meer doen dan alleen een leuk bedrijf hebben. Ik heb het heel goed en daar geniet ik van, maar als je ziet hoe blij mensen worden van de hulp die wij via de Hans Geveling Foundation bieden, daar kan geen topomzet tegenop!’

Wat was uw motivatie om de Hans Geveling Foundation op te richten?

‘Ik ben al sinds de jaren negentig actief in de filantropie en heb al die tijd veel samengewerkt met Oxfam Novib. Op een gegeven moment wilde ik structureler hulp bieden. Een foundation heeft veel voordelen. We werken nog steeds nauw samen met Oxfam Novib, maar kunnen zelf de projecten kiezen die we steunen. En met de foundation zet ik iets op wat anderen kunnen voortzetten. Dat vind ik belangrijk.’

De stichting steunt kleinschalige agrarische projecten in Afrikaanse landen. Waarom die keuze?

‘Er zijn ontzettend veel projecten die de moeite waard zijn om te steunen, dus kiezen is altijd lastig. Net als de meeste mensen kies ik iets waar ik affiniteit mee heb. Ik ben boerenzoon en als supermarktondernemer verkoop ik groente en fruit, dus ik kies voor agrarische projecten. En ik wil met de foundation impact maken voor de lange termijn, vandaar de kleinschalige projecten in Afrikaanse gemeenschappen die zelfredzaamheid bevorderen.’

Waar moeten we dan aan denken?

‘Om een voorbeeld te noemen: we hebben een project in Zambia dat al vijf jaar loopt. In samenwerking met Universiteit Wageningen bouwen we daar zaadbanken om oude zaden op te slaan. Veel boeren gebruiken maïszaden die zijn doorontwikkeld om grotere maïskolven te produceren, maar die maïssoort heeft veel meer water nodig dan de inheemse maïszaden en is eigenlijk niet geschikt voor de teelt in dat klimaat. Met het project willen we voorkomen dat de oude zaden verdwijnen, zorgen dat de gemeenschap zelf beheer heeft over de zaden en niet een grote multinational, plus landbouwpraktijken stimuleren die geschikt zijn om in dat klimaat succesvol gewassen te verbouwen.’

Is er uit alle projecten eentje dat u bijzonder heeft geraakt?

‘Ik kan tal van voorbeelden noemen, maar één project was wel heel bijzonder. We steunden een project in Mali waarbij waterputten en groentetuinen werden aangelegd, volledig gerund door vrouwen. Het is echt ongekend wat die vrouwen allemaal doen. Niet lang nadat het project was opgezet vond een staatsgreep in Mali plaats en moesten wij ons terugtrekken, maar door de groentetuinen heeft de gemeenschap die periode overleefd. En een heel bijzonder bijeffect: door alle verse groente verdween nachtblindheid bij mensen. Een paar jaar later gingen we er op bezoek. We werden ontvangen met een groot feest en kregen zes geiten cadeau. Nou is het erg onbeleefd om een cadeau te weigeren, dus wij hadden geen andere keus dan de geiten te accepteren. Maar wat moesten wij nou met zes geiten? Eentje hebben we toen geslacht en opgegeten, samen met de mensen daar. De andere vijf namen we mee naar de hoofdstad en daar hebben we ze verkocht. Van de opbrengst kochten we steriele bevallingspakketjes die we vervolgens hebben uitgedeeld.’

Is er ook weleens iets misgegaan met een project?

‘In ieder project gaat er weleens iets mis of heb je te maken met obstakels. Soms door corruptie of politieke omstandigheden, soms door het weer, soms doordat een samenwerkingspartner zich terugtrekt. Ook dit soort situaties benader ik als ondernemer: verlies incasseren hoort erbij en je moet altijd blijven zoeken naar een praktische oplossing.’

U betrekt graag anderen bij de stichting, behalve familie ook medewerkers.

‘Dat klopt, mijn zoon en dochter zijn nauw betrokken bij de foundation. Het bedrijf en de foundation zijn aan elkaar gekoppeld, dus ik vind het belangrijk dat mijn medewerkers weten dat hun werk indirect bijdraagt aan een betere wereld. Daarvoor hebben we samen met Filantropie Advies van ABN AMRO een workshop georganiseerd, waar we medewerkers lieten zien wat de foundation doet. Ook nemen er vanuit iedere winkel medewerkers deel aan de klankbordgroep van de foundation. Door mensen te betrekken hoop ik bewustwording te creëren, maar ik hoop ze ook te inspireren om te kijken wat zij zelf kunnen doen om bij te dragen aan een betere wereld.’

Wat zijn de toekomstplannen voor de foundation?

‘We richten ons nu vooral op de verdere professionalisering, onder meer door een eigen secretariaat op te zetten. Verder wil ik steeds meer aandelen van de supermarkt overbrengen naar de foundation, zodat die ook in de toekomst een inkomstenstroom heeft.’