‘Op mijn 18e nam ik het recreatiepark van mijn vader over, omdat hij onverwachts ziek werd. Enorm aanpoten natuurlijk als jong jochie. Duurzaamheid speelde toen totaal geen rol, daar dacht je niet over na. Twaalf jaar geleden hebben we het terrein uitgebreid van twee naar tien hectare. Dat wilde ik zo duurzaam mogelijk doen. Ik draag de aarde een warm hart toe, maar het moet ook iets opleveren. Dat lukt niet altijd. Een duurzame batterij voor ons zwembad van een half miljoen euro bijvoorbeeld. Dat verdien je nooit terug, maar veel zaken zijn gewoon heel rendabel.’
‘Ik heb destijds twee ton geïnvesteerd in duurzaamheid, maar dat heb ik nu al bijna terugverdiend. Natuurlijk is het soms krom dat wij hier elke lamp vervangen voor een ledlamp, terwijl in China de CO2 haast tastbaar is. Maar dat is geen reden om het niet te doen. Nu de mogelijkheden steeds betaalbaarder worden, is er eigenlijk geen reden om duurzaamheid niet mee te nemen tijdens je verbouwing.’
‘Een decennium geleden was duurzaamheid wel een opvallende keuze. Als je dingen wil die niemand doet, betaal je flink wat leergeld. We waren een van de eersten met een systeem op aardwarmte en zonne-energie dat in de zomer het centrumgebouw koelt en in de winter verwarmt. Zo hebben we geen airco nodig. We zuiveren ons eigen afvalwater. Inmiddels weten we dat je dan geen chloor mag gebruiken. We gaan steeds een stapje verder. Onze koks koken met voedsel uit ons voedselbos en we zijn nu bezig met zelfvoorzienende chalets als test.’
‘Mijn zoons nemen het bedrijf nu over. Het geeft mij een goed gevoel dat ik het park mooier doorgeef dan ik het ooit gekregen heb. Ik gun mijn kleinkinderen ook een mooie wereld, die krijgen ze alleen als meer ondernemers zo denken. Hoe gek het ook klinkt, ik heb in die 35 jaar zelf nooit gekampeerd. Ik was altijd druk met het park. Nu trek ik er zelf lekker op uit met mijn caravan, zo duurzaam mogelijk. Daarna ga ik mij nog intensiever bezighouden met duurzame projecten op het park, er is nog zoveel te doen. Dat is toch een stuk makkelijker als je niet nog 101 andere dingen moet regelen.’
Wat wil je recreatieondernemers meegeven?
‘Het is echt Nederlands om pas iets te doen als het moet of als de buurman het doet. Mensen denken dat duurzaamheid ingewikkeld en duur is. Maar één van mijn drijfveren is juist dat het geld oplevert. We doen vrijwel geen investeringen die niks opleveren.’
‘Soms zijn nieuwe technieken nog erg duur, dan wacht je een paar jaar. Dat is bijvoorbeeld het geval met de accuset die zonne-energie opslaat en hierdoor je piekmomenten ontlast en tevens voor stroom in de nacht zorgt. Dat is een stuk voordeliger dan je overschot terug leveren aan de leverancier voor een laag tarief. Zonnepanelen gaan direct voor je aan de slag. Hetzelfde geldt voor ons duurzame zwembad zonder gas en ingekochte stroom.’
Duurzaamheid vanuit commercieel oogpunt
‘Binnen zeven jaar verdien je zo’n investering terug en gaat het voor je werken. Zoals het er nu uitziet, gaan we onze klimaatdoelstellingen niet halen, dus ik verwacht dat er binnenkort ook weer nieuwe subsidies beschikbaar zijn om die investeringen te doen. Dat maakt het allemaal nog een stuk interessanter.’
“’Ik ken het niet, dus ik kan het niet” is eigenlijk geen excuus. Je kan je altijd laten informeren door een onafhankelijke deskundige die je niks wil verkopen, behalve advies. Veel mensen weten niet dat gemeentes en provincies je ook heel graag vooruit helpen. Daar zou meer bekendheid voor moeten komen, dat kan net dat steuntje in de rug zijn als je het spannend vindt.’
Feiten
Wie: Rene Melis
Wat: vakantiepark De Meerpaal in Zeeland
Ook interessant
Heeft u een vraag over dit artikel?
De specialisten van ABN AMRO MeesPierson komen graag met u in contact.