Het sleutelmoment van Eric Kuster

2012

Bijna tien jaar geleden, in 2012, richtte Eric Kuster het Eric Kuster Children Development Fund op. Daarmee geeft hij financiële steun aan 28 kinderen over de hele wereld. Uiteindelijk wil hij 196 kinderen bijstaan: 14 in 14 landen.

Waarom dit sleutelmoment?

‘Na mijn doorbraak werd ik veel uitgenodigd voor feestjes, borrels en charity-bijeenkomsten. Je bent een nieuw gezicht in de scene, mensen nodigen je graag uit. Ik genoot daarvan, deed mee aan biedingen en heb zo veel goede doelen gesteund. Wat ik jammer vond, was dat je na een veiling vaak niet zag wat er met je geld gebeurde. Mijn accountant kwam toen met een idee. Hij zei: “Ik zie dat je veel geld geeft aan goede doelen, wil je niet een eigen stichting beginnen?” Rond die tijd was ik een sneakercollectie begonnen en 1 en 1 werd 2. Ik dacht: ik verdien genoeg, ik wil de royalty’s van mijn sneakers inzetten om de wereld een stukje beter te maken. Mijn grote droom is om een creatieve academy op te richten voor kansarme kinderen. De praktische uitvoering was ingewikkeld, dus zijn we een ander pad ingeslagen. Ik heb zelf geen kinderen, maar houd wel van kinderen. Toen heb ik met ondersteuning van SOS Kinderdorpen het fonds opgericht. Omdat 14 mijn geluksgetal is, kwamen we op het plan om 14 kinderen in 14 landen te steunen, 196 totaal. Het gaat niet om het getal, maar het geeft houvast. Het fonds wordt beheerd door SOS Kinderdorpen.’

Ken je de kinderen?

‘SOS Kinderdorpen maakt de selectie, maar ik ken van alle kinderen hun naam, gezicht en persoonlijke verhaal. Dat was ook de belangrijkste drijfveer om een eigen stichting op te richten, want filantropie is een heel persoonlijke aangelegenheid. Met een vast bedrag per maand betaal ik de opleiding, kleding en woonlasten van deze kinderen. Eigenlijk steun je zo een heel gezin. Ik krijg regelmatig updates, brieven en foto’s, daar kijk ik altijd erg naar uit. Een paar jaar geleden ben ik met SOS Kinderdorpen naar Marokko gereisd om een van de kinderen te ontmoeten.’

Hoe was dat?

‘Dat was een heel indrukwekkende ervaring. De ouders weten wat mijn rol is, maar de kinderen niet. Bij zo’n ontmoeting ben ik niet de bekende interieurarchitect maar gewoon Eric. Je komt binnen en de kinderen vliegen je om de nek. “Ik ging met de jongen die ik steun buiten stoepkrijten; ik tekende een bloemetje en hij tekende het perfect na.” Er waren medewerkers van SOS Kinderdorpen bij, een fotograaf, maar dat viel allemaal weg. Het was heel emotioneel, zonder twijfel een van de mooiste middagen uit mijn leven.’

Wat hoop je met de stichting te bereiken?

‘Je weet dat het kinderen zijn in kansarme situaties, maar de SOS kinderdorpen en de familiehuizen bezoeken maakt hun situatie pas echt invoelbaar. De verschillen tussen arm en rijk zijn schrikbarend groot, dat ervaar je pas echt als je van je hotel naar zo’n dorp rijdt. Ik moet dan altijd weer even schakelen. Nee, ik voel me niet schuldig. Verschillen tussen rijk en arm zullen er altijd zijn, zo is het leven. Ik heb niet de illusie dat ik in mijn eentje de wereld kan veranderen. Wat ik wél kan, is een bijdrage leveren, mensen verder helpen. Bij de oprichting van mijn stichting dacht ik: als ik nou het leven van één kind positief kan veranderen, als één kind net als ik zijn dromen kan waarmaken, dan vind ik het de moeite waard. Misschien dat een van deze kinderen wel een topcarrière krijgt als politicus, architect of wat dan ook. Wie weet wat voor impact zo’n kind weer kan hebben op de wereld. Negen jaar na het begin van de stichting staan nu de eerste kinderen op eigen benen.’

En die academy, gaat die er nog komen?

‘Dat blijft mijn grote wens, zoiets als de Jan des Bouvrie Academy. Ik denk wel dat zo’n academy uit praktisch oogpunt in Nederland moet komen. Ik heb dan geen kinderen, maar wil wel iets nalaten. Ik heb enorm veel tijd en energie in mijn bedrijf gestoken en zou het mooi vinden als mijn visie behouden blijft. Wij hebben de interieurwereld opgeschud met Metropolitan Luxury, een stijl waarin we kwaliteit, luxe en duurzaamheid combineren met een internationale uitstraling. Geen glamour en blingbling, die tijd is voorbij. Luxe is doen wat je wilt en zoveel mogelijk kwaliteit in je leven brengen. Wij zijn niet van het experimenteren, we nemen bestaande meubels en voorwerpen en maken die sexy.’

Heb je tot slot nog een interieurtip voor onze lezers?

‘Gebruik kleuren en maak in je woonkamer een paar grote statements, bijvoorbeeld met een bank of een kunstwerk. Maak gebruik van de kracht van jouw huis, want elk huis is anders. Probeer er niet iets van te maken wat het niet is, dus houd donkere huizen donker en lichte huizen licht.’