Het verlies van een kind
Voor oprichter en voorzitter Annemieke van de Wouw, moeder van Anne-Bo en Annemieke (20), stond vanaf het eerste moment vast dat ze Anne-Bo op deze manier in leven wilde houden en eren. “Op zondagochtend 13 oktober 2019 stortte in één klap mijn leven, wereld en toekomst in. Dat is niet te bevatten en dat is het nu nog steeds niet. Maar op een gegeven moment moet je verder.” Annemieke volgt twee sporen. “Er is een leven waarin ik doe wat ik moet doen: mijn gezin, huishouden, werk, familie en vrienden. In mijn andere leven draait alles om Anne-Bo. Zij is geen seconde uit mijn gedachten. Je leert ermee leven, maar vraag me niet om het een plekje te geven.”
Anne-Bo leeft voort
“Anne-Bo was een fijn, lief, vrolijk en soms ondeugend meisje”, gaat Annemieke verder. Ze maakte makkelijk contact en had vrienden in alle lagen van de samenleving. Ze was extreem sociaal en ook maatschappelijk bewogen. En tegelijk was ze ook gewoon een jonge meid die aan hockey en tennis deed en in het weekend op de bar stond te dansen. Kort nadat ze ging studeren in Amsterdam, had ze al een leidende rol in haar studentenvereniging. Ze was een echte verbinder met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Iedereen hoorde erbij, iedereen moest meedoen.” Al op jonge leeftijd ging Anne-Bo regelmatig met haar moeder mee om gastlessen te verzorgen aan de Weekend Academie. Een instituut dat jongeren helpt hun talenten te ontwikkelen en in contact brengt met rolmodellen.
Stichting Anne-Bo
De stichting streeft naar kansengelijkheid voor meisjes die dromen hebben maar niet altijd de weg weten, of geen netwerk hebben om hun doelen en dromen te verwezenlijken. Kijk voor meer informatie op www.stichtinganne-bo.nl
Gedachten concreet maken
Toen Annemieke zich in de zomer van 2020 weer een beetje sterker voelde, begon ze haar plannen voor de stichting verder vorm te geven. “Ik had een paar maanden thuisgezeten en was weer aan het werk gegaan. Ik moest opnieuw leren lopen en praten. Gelukkig had ik veel lieve mensen om me heen die me op allerlei manieren geholpen hebben. En toen ik gebeld werd door een zakelijke relatie die ook in het jaar 2020 met mij wilde samenwerken, hebben wij bij Café de Zwaan waar Anne-Bo werkte afgesproken. De eerste contouren van Stichting Anne-Bo zijn daar geschetst. Deze relatie was direct enthousiast en is ook onze eerste sponsor geworden.
Een vliegende start
“Daarna verliep het allemaal heel snel”, gaat Annemieke verder. “Ik heb een bestuur samengesteld van bevlogen vrouwen. Met een penningmeester, secretaris, en specialisten voor marketing en communicatie en fondsenwerving. Er is ook een comité van aanbeveling. We hebben eerst grondig onderzoek gedaan.” Stichting Anne-Bo is vanaf de eerste dag als vanzelf gaan vliegen. “Zonder werving hebben we nu al zo’n 60 vrijwilligers die de rol van coach willen vervullen. Maar we doen alles met beleid. Vanaf september gaan er 15 meisjes met een studie van start die wij financieren. Voor elk meisje hebben we per studiejaar 2.500 euro nodig. Al deze meisjes krijgen een eigen coach.” De coaches zijn een rolmodel voor de meisjes. “We zijn geen psychologisch bureau, benadrukt Annemieke. “Als de meisjes professionele hulp nodig hebben, verwijzen we ze door.”
De werving van meisjes
Stichting Anne-Bo richt zich op meisjes in 5 havo en 6 vwo. De eerste werving vond plaats op het Calandlyceum in Amsterdam, er kwamen negentien meisjes op gesprek. “We kregen heel verschillende verhalen te horen, waarvan een aantal echt schrijnend. Dan moet je denken aan mishandeling, chronische ziekten of psychische klachten van ouders. Maar ook aan situaties waarin vader en moeder heel hard werken en zich niet met de ontwikkeling van hun dochter bezighouden.” Volgens Annemieke in niets te vergelijken met haar eigen sociale kring, waarin studeren heel vanzelfsprekend is. “Het was een bijzondere middag en we hebben veel meisjes enthousiast gemaakt. In de volgende stap moeten ze zich bij ons aanmelden en een motivatiebrief schrijven. Als dat op problemen stuit, bieden we ze een helpende hand. Daarna is een gesprek met mij en een van de andere coaches, gaan we op huisbezoek en volgt er een financiële check.”
“Noem haar bij haar naam en zij bestaat. Anne-Bo in leven houden en laten groeien door Stichting Anne-Bo, dat is mijn persoonlijke doel. Anne-Bo waakt over ons. Zij is de grootste fan van haar stichting.”
De verbinding bevorderen
“Aan het begin van het studiejaar brengen we alle vijftien meisjes bij elkaar”, gaat Annemieke verder. “Zo kunnen ze elkaar leren kennen, hun verhalen delen en ook tijdens hun studie tips en ervaringen gaan uitwisselen.” In Stichting Anne-Bo zijn inmiddels vele vrijwilligers actief, zowel in het bestuur als in de rol van coach. Iedereen zet zijn eigen expertise en ervaring in. Dochter Annemieke heeft uit eigen beweging het beheer van alle social mediakanalen van de stichting op zich genomen. “Zij en Anne-Bo hadden een sterke band. Het is mooi dat zij ook een bijdrage levert. Ik ben super trots op haar, maar dwing haar tot niets.”
Gelijke kansen zorgt voor impact
Annemieke is vast van plan om vanuit Stichting Anne-Bo veel jonge vrouwen op weg te helpen. Ze is overweldigd door de reacties. “Veel mensen zijn begaan met ons doel en het verhaal van Anne-Bo. We worden uit vele hoeken benaderd. Het is heel bijzonder om te zien hoe zo’n netwerk zich in korte tijd ontwikkelt.” Voor Annemieke is het belangrijk om ook een constante donatiestroom op gang te brengen. “Omdat wij ons voor meerdere jaren aan de meisjes committeren, moeten we de continuïteit waarborgen. Ik sta open voor vragen en wil te allen tijde een toelichting geven. Dat geldt ook voor nieuwe contacten, mogelijke samenwerkingen en goede ideeën. Uiteraard wel met als doel de activiteiten van Stichting Anne-Bo verder aan te jagen.”
