Direct naar content

Wanneer u dividend- of rente-inkomsten ontvangt uit buitenlandse beleggingen, krijgt u in bepaalde gevallen te maken met buitenlandse bronbelasting. Bijvoorbeeld als u aandelen bezit in een buitenlandse onderneming en deze dividend uitkeert. Wat zijn dan de fiscale gevolgen?

Belastingplicht in Nederland

Inwoners van Nederland betalen als binnenlandse belastingplichtigen in principe belasting over hun wereldinkomen. Ingeval van natuurlijke personen is dat inkomstenbelasting. En voor vennootschappen is dat de vennootschapsbelasting. Een verschil is verder dat particulieren in box 3 (vooralsnog) belasting betalen over een forfaitair vastgesteld inkomen. En dat vennootschappen over de werkelijke opbrengsten van hun beleggingen belasting betalen.

Nederlandse dividendbelasting

Nederland heft normaliter geen bronbelasting op rente, wel op dividend. Een Nederlands bedrijf dat dividend uitkeert aan zijn aandeelhouders moet 15% dividendbelasting inhouden en afdragen aan de overheid. Van elke euro dividend ontvangt u als belegger dus maar 85 eurocent. De 15 eurocent als voorheffing ingehouden dividendbelasting wordt bij de aangifte inkomstenbelasting respectievelijk vennootschapsbelasting volledig verrekend met de in totaal verschuldigde inkomstenbelasting of vennootschapsbelasting. De Nederlandse dividendbelasting is dan feitelijk een voorschot op de uiteindelijk verschuldigde belasting. Het is geen extra heffing.

Buitenlandse bronbelasting

Een in het buitenland gevestigde onderneming die dividend uitkeert aan zijn aandeelhouders moet volgens de wet in dat betreffende land meestal ook een bepaald percentage aan dividendbelasting inhouden en afdragen. Dat percentage verschilt van land tot land. En bedraagt soms wel 35%. Sommige landen kennen ook een bronheffing op bepaalde rente-inkomsten. Die bronheffing geldt dan in veel gevallen niet voor rente uit overheidsobligaties.

Afspraken in belastingverdragen

Nederland heeft met de meeste landen een verdrag ter voorkoming van dubbele belasting gesloten. In die verdragen zijn onder andere afspraken gemaakt over de verdeling van de heffingsbevoegdheid over rente en dividend. Het land waar de ontvanger van de inkomsten woont (het ‘woonland’) mag in principe belasting heffen over rente en dividend. Maar het land waar de inkomsten hun oorsprong vinden (het ‘bronland’) mag ook een bepaald percentage heffen (het ‘verdragspercentage’). Let op: het bronland is het land waar de onderneming die dividend of rente uitkeert gevestigd is. In welk land de beleggingen worden aangehouden is niet van belang.

Voorkoming van dubbele belasting

Het woonland moet een vermindering van zijn belasting toestaan om dubbele belasting te vermijden. Als inwoner van Nederland kunt u via uw belastingaangifte verzoeken om belastingvermindering tot maximaal het verdragspercentage. Wanneer volgens de wetgeving van het bronland meer belasting wordt ingehouden dan het verdragspercentage, kunt u als belegger het meerdere terugvragen bij de belastingautoriteiten in dat land. In het betreffende belastingverdrag staat binnen welke termijn dat moet gebeuren. Die termijn bedraagt in veel gevallen 3 tot 5 jaar. Op die manier hebt u – behoudens eventueel te maken kosten – geen fiscaal nadeel ten opzichte van een belegging in Nederlandse aandelen. In bepaalde gevallen kan de bank tegen vergoeding hulp bieden bij het terugvorderen van bronbelasting in het buitenland.

Voorbeeld

Stel u belegt in aandelen Nestlé, een Zwitserse onderneming. Als Nestlé dividend uitkeert, wordt daarop volgens Zwitserse wetgeving 35% bronheffing ingehouden. Echter, het tussen Nederland en Zwitserland afgesloten belastingverdrag beperkt het heffingsrecht van Zwitserland tot 15% (verdragspercentage). In uw aangifte inkomstenbelasting vraagt u om vermindering van de box 3-heffing voor die 15%. De overige 20% kunt u niet verrekenen in uw Nederlandse belastingaangifte, maar moet u zelf terugvragen bij de Zwitserse belastingautoriteiten.

Afwijkende regeling voor Amerikaanse bronbelasting

Met betrekking tot Amerikaanse beleggingen geldt een afwijkende regeling. Als u in Amerikaanse effecten belegt, vraagt de bank u om formulier W-8BEN in te vullen. Door middel van dit formulier verklaart u geen ‘US Person’ te zijn. Dat wil zeggen dat u geen inwoner van de Verenigde Staten bent en ook niet de Amerikaanse nationaliteit bezit. Ook verklaart u op het formulier dat u de uiteindelijke gerechtigde bent van de inkomsten uit de beleggingen. Daarnaast kunt u op het formulier aangeven dat u als inwoner van Nederland een beroep doet op het door Nederland met de Verenigde Staten gesloten belastingverdrag. Normaliter moet 30% Amerikaanse bronbelasting worden ingehouden. Maar als de bank een ingevuld en ondertekend formulier W-8BEN in haar administratie heeft, kan de inhouding op dividenden beperkt blijven tot het verdragspercentage van 15%. U hoeft dan dus ook geen belasting terug te vragen bij de Amerikaanse overheid. Op de meeste rente-inkomsten van Amerikaanse oorsprong wordt dan zelfs helemaal geen bronbelasting ingehouden.

Verlaging inhouding Franse bronbelasting

Ook voor bronbelasting op dividend dat wordt uitgekeerd door Franse bedrijven kan in de praktijk gebruik worden gemaakt van een afwijkende regeling. Het verdragspercentage in het belastingverdrag tussen Nederland en Frankrijk is 15%. Normaliter wordt 30% aan de bron ingehouden, voor inwoners van Frankrijk direct ook eindheffing. Hiervan betreft 12,8% inkomstenbelasting en 17,2% sociale bijdragen. Belegt u als inwoner van Nederland in Franse aandelen, dan kunt u formulier 5000 – attestation de résidence (woonplaatsverklaring) invullen en door de Nederlandse belastingdienst laten afstempelen, ter bevestiging dat u fiscaal inwoner van Nederland bent. De bank mag dan 12,8% bronbelasting inhouden, waardoor u ook niets meer hoeft terug te vragen bij de Franse overheid.

Heeft u een vraag over dit artikel?

De specialisten van ABN AMRO MeesPierson komen graag met u in contact.