Na 23 jaar bij de afdeling Private Insurance ga ik met pensioen en blik ik terug op een lange reeks schadedossiers. Van ‘oeps-gevalletjes’ tot catastrofale gebeurtenissen: volledig afgebrande, rietgedekte woonboerderijen, geknapte waterleidingen met totale renovatie tot gevolg of de loeizware, verankerde kluis die men uit de betonvloer wist te slopen.
Eén casus oversteeg onze verbeelding. En bewees dat een goede schadeverzekering een uitstekende vorm van vermogensbescherming is. Ik ga terug naar die druilerige novemberochtend. Aan de telefoon hoorde ik de paniek in de stem van de cliënt en wist ik dat het goed mis was. Wat er aan de hand was bleef onduidelijk, maar de cliënt smeekte mij meteen langs te komen.
In het smaakvol ingerichte appartement had zich een klein drama voltrokken. Een meubelmaker had ooit voor de collectie Chinese terracotta en granieten beelden van museale kwaliteit sokkels gemaakt en de objecten waren prachtig uitgelicht. Normaal een kostelijk gezicht, nu een visueel pandemonium. Naast de trap lag een krijger uit de Westelijke Han-dynastie in gruzelementen; zijn vier kameraden stonden anderhalve meter hoger nog ongeroerd op hun plek. Elders in de woonkamer resteerde van één van een tweeling Tang-paarden duizend brokjes en een hoopje gruis.
Geëmotioneerd legde de cliënt uit wat er was gebeurd. Hij was die ochtend begonnen om het dakterras een schoonmaakbeurt te geven. Plotseling hoorde hij achter zich heftig gekrijs en gefladder in de woonkamer. Een stadsduif was door de openstaande terrasdeuren naar binnen gevlogen en in paniek geraakt. Hij had een van de krijgers omgestoten, was naar de andere kant van de kamer gecaramboleerd, alwaar het Tang-paard sneuvelde. Het noodlot had zich in luttele seconden voltrokken.
Ik belde de verzekeraar en een in kunstschades gespecialiseerde expert, die even later op de plaats delict arriveerde. We verzamelden uiterst behoedzaam de restanten van de beelden, die de expert naar een restaurateur bracht. Het paard bleek onherstelbaar, de krijger werd gereconstrueerd.
Later zag ik alle krijgers in het gelid bij de verzekeraar staan. Welke het gerestaureerde exemplaar was, was niet te zien. Voor de cliënt hadden wij een kunstverzekering afgesloten met de optie alle objecten aan de verzekeraar over te dragen, tegen vergoeding van de verzekerde bedragen. Een gerestaureerd beeld in zijn collectie was voor hem ondenkbaar en de verzekeraar keerde bijna 400.000 euro uit.
Het voorval had op de cliënt een enorme indruk gemaakt, met slapeloze nachten tot gevolg, waarna hij besloot alle kwetsbare terracotta te verkopen. De kunstpolis vergoedde zijn geïnvesteerde vermogen, de emotie vergoeden lukte ons jammer genoeg niet.
Betreffende cliënt heeft toestemming gegeven voor publicatie.
Ook interessant
Heeft u een vraag over dit artikel?
De specialisten van ABN AMRO MeesPierson komen graag met u in contact.