Portret Tjebbe Oijevaar: ‘Anderhalve maand later kochten we een strandtent’

‘Alles ging in een sneltreinvaart, want we moesten binnen een maand open in verband met het seizoen. Ik wilde altijd al ooit voor mezelf beginnen. De horeca was een logische keuze. Mijn vader had een eigen restaurant onder ons huis, daar groeide ik op. Ik kende de charme.’

‘In het voorjaar van 2018 brak er een chaotische tijd aan. De omkeer van loondienst naar kersverse ondernemer viel mij best zwaar. In korte tijd moest er veel op de rails gezet worden; aan de voorkant met het personeel en de keuken, maar ook zeker aan de achterkant. Denk aan contracten voor het personeel en de leveranciers, maar ook voor de afvalverwerking.’

‘Het eerste jaar zijn we gestart onder de oude naam. We hebben een flinke hand personeel aangenomen, kleine noodzakelijke aanpassingen gedaan en het menu veranderd. De strandtent was van oorsprong een chique tent; volledig wit en flink gedateerd. Ik wilde graag een ongedwongen huiskamersfeer creëren met een kwalitatief mediterraans menu en goede wijnen. Langzaam hebben we steeds meer aangepast: een nieuwe naam, nieuw meubilair, warme tinten en gezellige hoekjes. Het wordt nu steeds meer zoals het plaatje in mijn hoofd. Dat voelt goed.’

‘Na drie jaar ben ik nog steeds 24/7 bezig met de strandtent. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Als ik er in de winter even tussenuit kan, proef ik lokale gerechten en doe ik nieuwe ideeën op voor mijn interieur. Vaak ben ik van 7 uur ’s ochtends tot 1 uur ‘s nachts aan het werk. Voorheen nam ik weleens vrij. Nu probeer ik de kosten zoveel mogelijk te drukken. Dan sta ik liever zelf een avondje in de spoelkeuken. Omdat ik zoveel van huis ben, is een sterke thuisbasis erg belangrijk. Gelukkig heb ik het echt getroffen met mijn vriendin, zij heeft altijd achter mij gestaan. Dat is fijn thuiskomen.’